jul 28
0

Andere Tijden

By | Food for thought | 2 Comments

Een van de dingen die ik graag wilde, was een mooi tijdsbeeld creëren van KID in de tijd dat ik gemaakt werd. Voor iedereen die in een vergelijkbare situatie zit. Als volwassene verrast (of overvallen?) door je afkomst. Of als ouder(s), door je ‘onmogelijke’ kinderwens door de dokter en de tijdgeest gedwongen een groot geheim te bewaren.

Ik heb in de afgelopen jaren aardig wat materiaal verzameld en probeerde dit voorjaar voor de tweede keer de redactie van het NTR programma Andere Tijden te verleiden om een aflevering te maken over de historie van donorconceptie. Zij maken immers mooie docu’s over zaken, waar we vroeg anders over dachten dan nu.

Dit keer had ik beet! Het werd een bijzonder weerzien met oude en nieuwe bekenden. Want je verhaal vertellen aan volslagen vreemden, met een camera op je snufferd, dat blijft een beetje gek. Maar met de redacteur had ik op school gezeten en de geluidsman had ook ooit de aflevering van Brandpunt over de Donor Detectives helpen maken.

Ook andere donorkinderen, een moeder en een donor werkten mee. Heel bijzonder dat dit document er nu is. Ik hoop dat het voor alle betrokkenen een fijne aflevering van Andere Tijd is.

Kijk de aflevering hier!

jul 26
0

(Valse) hoop

By | Zoektocht | 11 Comments

In februari schreef ik dit stukje. Hoopvol dat ik dichtbij mijn (onze!) biologische vader was. De kans was 95% dat de man die testte een achterneef was van onze vader. Of misschien zelfs dichterbij familie. Toen de uitslag kwam, was ik behoorlijk uit het veld geslagen. De verwantschap moet een generatie hoger liggen, wat (met de grote hoeveelheid kinderen die mensen vroeger soms kregen) de mogelijkheden weer even eindeloos maakt. Wachten op een volgende mooie match. Of een andere lead.

Die andere lead kwam woensdag, op mijn vrije dag. Een Youtube filmpje van een man met Marfan, aan me doorgespeeld door een van de Donor Detectives. In mijn wereld kan iedereen met Marfan familie zijn. Helemaal als ze een mooie Amsterdamse tongval hebben.

Dus ik (samen met mijn lieve DD vriendinnen) op zoek naar de beste man. Hem gevonden, gebeld (altijd spannend!) en naar zijn voorouders gevraagd. Stambomen maar! Vooralsnog zonder resultaat. Er is waarschijnlijk geen connectie met mijn grote Amsterdamse stamboom, waar zoveel DNA matches inmiddels een plek in hebben.

Zo’n dag kost veel energie. Het is een achtbaan, waar ik altijd onverwacht mee geconfronteerd word. En waar ik gewoon wel in MOET stappen. Want stel dat dit de sleutel is?

Duim je met me mee voor die grote DNA match waarmee ik hem ga vinden?!

feb 14
0

Een potje

By | Opinie | No Comments

Het potje komt elke keer weer terug. Publiciteit rondom donorkinderen? Kom, we halen het potje weer van stal. Liefst met wat blaadjes met naakte dames erbij.

En zo wordt het ontstaan van donorkinderen altijd geassocieerd met een zich boven seksboekjes aftrekkende man. Terwijl ik bij een artikel over ‘met seks gemaakte mensen’ bar weinig foto’s van de (de suggestie van) coïtus zie. Gelukkig maar.

Mag ik de dames en heren van de pers in Nederland als-je-blieft verzoeken om dat potje eens te vervangen door een andere foto. Gebruik je fantasie en stop met het collectief afschilderen van met donorgameten verwekte mensen als producten van een rukker. Dat draagt maar bij aan het taboe rondom ons ontstaan, en daar heb ik lang genoeg last van gehad.

Bij voorbaat dank.


feb 13
0

Een historische dag

By | Zoektocht | 5 Comments

Vandaag kregen de donorkinderen van dokter Karbaat een prachtige uitspraak bij de rechtbank in Rotterdam. Rechtvaardigheid voor tientallen donorkinderen. Maar ook voor mij persoonlijk was vandaag een historische dag.

Al tweeënhalf jaar bouw ik gestaag aan de stamboom van mijn donorvader. Na ongeveer een jaar bouwen vonden Nicole en ik gezamenlijke voorouders van meerdere matches en sindsdien hebben we al aardig wat DNA-matches in een grote boom kunnen hangen. Onze Amsterdamse boom. Een boom waarvan we weten dat wij ergens een mooi plekje moeten hebben. Maar we hadden geen idee waar.

Afgelopen vrijdagavond kwam daar in één klap verandering in. We hadden ineens de beste match tot nu toe! In Myheritage, een databank die al geruime tijd in Nederland op TV adverteert. De hoeveelheid gedeeld DNA met deze match verschilt van broer tot zus, maar het mooie is dat er in onze 4.000 mensen omvattende boom ineens een aantal takken afvalt. Dat we ineens een idee krijgen waar we misschien zouden moeten zoeken? Tijd voor actie!

Vandaag ging ik op pad. Op bezoek bij familie van vaders kant. Ik ben 46 jaar en heb vandaag voor het eerst familie in vaderlijke lijn ontmoet. Een broer, neef of achterneef van mijn vader.

Het was twintig minuutjes rijden naar zijn huis. Een spannende rit, waarin ik alle mogelijke scenario’s nog eens in mijn hoofd liet omgaan. Op mijn lippen beet, bij de gedachte dat mijn vader misschien al overleden is. Nee Ester, niet huilen nu.

Het huis was net als op de foto (lang leve Google maps) en de man die opendeed was de man die ik op foto’s online had gevonden. Hij kan niet onze vader zijn, daarvoor is hij te jong. Maar ik dacht toch iets van mezelf te zien, in deze voor mij op dat moment nog volslagen vreemde man.

Ja, ik mocht binnenkomen. Ik vertelde het wonderlijke verhaal van mijn ontstaan, een onvruchtbare vader, een dokter in Amsterdam, mijn twee broers en drie zussen. ‘Ik denk dat wij familie zijn’.

Ik ben ruim twee uur binnen geweest. Heb verhalen gehoord over familieleden. Foto’s gekeken. We hebben slechte grappen gemaakt. Ik zei gister nog tegen Nicole: ik kan ook bellen en vragen of hij een slechte grap wil maken om te checken of hij familie is. Want ik geloof dat dat een van de dingen is die wij, broers en zussen gemeen hebben.

Zo hartelijk als ik vandaag ontvangen ben… ik ben er stil van. Ik zat in een enorme adrenaline rush en nu ik langzaam land, ben ik zo blij dat ik gegaan ben en ben ik zo vreselijk dankbaar dat deze lieve mensen de tijd voor mij namen.

Toen ik vertrok liepen ze met me mee naar de auto en zwaaiden me samen uit. Mijn hartje springt over als ik daaraan denk. Nu afwachten wat het DNA staal zegt dat ik heb mogen afnemen. Is hij de broer, neef of achterneef van onze vader?

Klik hier en laat je mailadres achter, als je op de hoogte wilt blijven van mijn zoektocht.

Contact

    Contact