Eefje en ik maken sinds begin dit jaar (met veel plezier!) de donorkindpodcast De Kwak Kwaakt. Maar in podcastland is ook een ander geluid te beluisteren. Bijvoorbeeld in de podcast ‘Eitje‘. In deze podcast doet alleenstaande dertiger Malou van der Starre verslag van haar pogingen een kindje te krijgen met behulp van een donor. Voor mij persoonlijk is het altijd een uitdaging om een dergelijk verhaal te horen, omdat een vergelijkbaar traject ook aan de basis van mijn ontstaan staat. Ik vind het vooral lastig dat die kinderwens zo ontzettend begrijpelijk is, maar dat de rechten van het kind bij het realiseren ervan ook nu nog geregeld met voeten getreden worden.

Zo verbaas ik me over het gebruik van buitenlands zaad. In Eitje maakt Malou gebruik van Cryos, een Deense spermabank die ook aan Nederlandse klinieken levert. Ik hoor haar vertellen dat je bij gebruik van Cryos veel informatie over de donor krijgt inclusief kinderfoto’s, om een goed gevoel te krijgen over je donor. Dat vindt ze prettig en dat kan ik me voorstellen. Maar ik vraag me ook af: hoe zit het met de rechten van het toekomstige kind? Ieder kind heeft rechten, vastgelegd in internationale verdragen. Onder andere dat het zijn of haar ouders mag kennen en dat het indien mogelijk bij die ouders mag opgroeien. Dat laatste gaat hier natuurlijk al vreselijk mis. En dan hou je je misschien bij het gebruiken van zo’n niet-anonieme Deense donor aan de regels, maar is het ethisch verantwoord om buitenlands zaad te gebruiken?

Als kind heb je dus het recht om te weten wie je ouders zijn. En dan word je straks 16 (wat ook al bespottelijk is, dat je dan pas je biologische familie mag kennen) en dan moet je naar Denemarken om daar een Deen te ontmoeten? Dat is toch niet de bedoeling van de wet Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting? Misschien mag het, volgens de letter van de wet, maar of het echt in het belang van je kind is?

Zullen we dan nu maar gewoon stoppen met het gebruik van buitenlands zaad?

(Dan hoeft je kind er later ook niet achter te komen dat het mogelijk wereldwijd honderden broers en zussen heeft. Just saying.)

(En die donor, die valt niet onder de Nederlandse wetgeving en mag in Denemarken gewoon onderweg van gedachten veranderen en alsnog anoniem worden, las ik bij Follow the Money.)